SOWA OPAC : Miejska i Gminna Biblioteka Publiczna w Tyczynie

46175

Książka

W koszyku

oceń

(Larysa Luboń i Bruno Wilczyński /Izabela Janiszewska ; 1)

Autor

Janiszewska Izabela (1983- ). Autor Janiszewska Izabela. Larysa Luboń i Bruno Wilczyński ;

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Bruno Wilczyński (postać fikcyjna) Larysa Luboń (postać fikcyjna) DBN Sponsoring seksualny Studenci Śledztwo i dochodzenie Seryjni zabójcy Policjanci Dziennikarze Dziennikarstwo śledcze

Gatunek

Powieść Kryminał

Genialny seryjny morderca i para śledczych, która nie cofnie się przed niczym, by go schwytać. Kryminalny debiut roku! Niezależna reporterka Larysa Luboń wpada na trop sadystycznego sponsora, mężczyzny płacącego studentkom za brutalny seks. Tymczasem ekscentryczny policjant Bruno Wilczyński usiłuje rozwiązać zagadkę tajemniczej śmierci młodej dziewczyny, która niepokojąco przypomina mu pewną sprawę sprzed lat. Każde z nich jest całkowicie oddane swojej pracy i zrobi wszystko, aby dotrzeć do prawdy. Niezależnie od ceny, którą przyjdzie im po drodze zapłacić. Na zawsze połączy ich osoba tego trzeciego - mężczyzny pozbawionego sumienia, więźnia własnych obsesji. Tylko jak mogą odnaleźć człowieka, który od lat oficjalnie nie istnieje?

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Kielnarowa Wypożyczalnia

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 821.162.1-3 (1 egz.)

Borek Stary Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821.162.1-3 (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga ogólna

Stanowi część 1. cyklu z Bruno Wilczyńskim i Larysą Luboń.

U dołu okładki: Największy gniew rodzi się w ciszy.

Uwaga dotycząca innej dostępnej postaci fizycznej

Dostępna również jako e-book i audiobook.

Uwaga dotycząca finansowania

Dofinansowano ze środków MKiDN w ramach realizacji Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa 2.0 na lata 2021-2025.

Recenzje:

Ta książka zmiażdżyła mnie i rozłożyła na łopatki. Po zakończeniu ostatniej strony potrzebowałam chwili aby zebrać myśli i uspokoić emocje. Jest mocna, dosadna i z taką historią, że czułam ciarki na plecach.
W powieści w zasadzie mamy dwoje, głównych bohaterów. Pierwszy to komisarz Bruno Wilczyński, niepokorny, nieszablonowy przedstawiciel prawa, którego niekonwencjonalne metody może nie są pochwalane i lubiane przez kolegów, (...) ale przynajmniej skuteczne.
Bruno skrywa w sobie głęboko traumę z dzieciństwa, dotyczącą matki, przez którą zerwał wszelkie kontakty z ojcem. Nadal nie pogodził się z wynikiem śledztwa prowadzonego przed laty i na własną rękę próbuje dociec prawdy.
Bruno ma niezły charakterek. Jego kąśliwe uwagi, docinki i pozorna nonszalanckość świetnie do niego pasują, a dodatkowo maskują prawdziwe oblicze.
Drugą bohaterką jest Larysa. Pracująca w gazecie, niezależna dziennikarka, której reportaże dotyczą głównie tematów przemocy seksualnej i domowej. Larysa materiał do kolejnych tekstów zdobywa często niekonwencjonalnymi (żeby nie powiedzieć nielegalnymi) metodami. Jednokrotnie pakując się przy tym w kłopoty. Jej zainteresowanie wykorzystywaniem kobiet jest wręcz obsesyjne, co tłumaczy nieco fakt, że sama dziennikarka w dzieciństwie była ofiarą gwałtu. Kobieta jest impulsywna, posiada zapędy autodestrukcyjne i trudny charakter. Jest też bardzo skryta i tajemnicza, z ogromną potrzebą ukrywania własnej prywatności i zdarzeń, które miały miejsce w przeszłości.
Tych dwoje połączy sprawa zabójstwa Niny - studentki, która żyła ze sponsoringu. Na miejsce śmierci dziewczyny zostaje wezwany Bruno, który nie zgadza się z opinią techników, stwierdzających samobójstwo dziewczyny. Wbrew nakazom przełożonych zaczyna więc prowadzić śledztwo na własną rękę, tym bardziej, że odkrywa powiązania tej sprawy, ze śmiercią własnej matki sprzed 30-tu lat.
Larysa natomiast chce zdobyć materiały dotyczące tożsamości sponsora Niny. W tym celu nawet umawia się z nim na spotkanie, pod przykrywką. Po tej co najmniej dziwnej schadzce, otrzymuje jednak tylko kopertę z niewiele jej mówiącym imieniem i nazwiskiem.
Największe wrażenie na mnie podczas lektury zrobiła historia małego Kubusia. Czytając opisy tego, przez co przeszedł ten mały chłopiec miałam ściśnięte gardło i żołądek. Nic dziwnego, że tak bardzo wpłynęło to na jego psychikę.
W powieści mamy też kilka wątków pobocznych, które jednak idealnie łączą się ze sobą w zakończeniu. Zakończeniu, przez które powiecie wow.
Zachęcam Was do powrzeszczenia z Janiszewską, nie zmarnujecie tego czasu.